Księga Rodzaju 7

 

1. Wtedy Jahwe rzekł doń: „Wejdź wraz z całą rodziną do korabia,  bo widzę, że ty jeden w całym tym pokoleniu jesteś porządnym człowiekiem. 2. Weź też ze sobą po siedem par (samca i samicę) z każdego gatunku zwierząt czystych, a z nieczystych – po jednej parze. 3. Także z każdego gatunku ptaków weź po siedem par (samca i samicę). Dzięki temu wszystkie gatunki zwierząt przetrwają potop.

4.   Bo za tydzień spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padać czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i tak zgładzę z ziemi wszystkie istoty żywe, choć sam je stworzyłem”.

5. Noe zrobił wszystko dokładnie tak, jak mu przykazał Bóg.

6. Gdy Noe miał sześćset lat, zaczął się na ziemi potop. 7. Wszedł więc Noe do korabia razem z żoną, synami i synowymi. Uciekając  przed potopem, 8. weszły też do korabia zwierzęta czyste i nieczyste oraz ptaki i drobne stworzenia żyjące w trawie. 9. Po parze (czyli samiec i samica) z każdego gatunku weszły do korabia, tak jak przykazał Bóg Noemu. 10. Po tygodniu ziemię zaczęła zalewać[1] wzbierająca woda.

11. A stało się to tak: w roku sześćsetnym życia Noego, siedemna stego dnia drugiego miesiąca owego roku wybiły wszystkie źró dła mające początek w wielkiej podziemnej głębinie[2] i otworzyły się niebieskie zasuwy. 12. Na całej ziemi rozpadał się deszcz, który nie ustawał przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy. 13. W owym dniu do korabia weszli Noe i jego synowie: Szem, Cham i Jafet, oraz ich żony. 14‒16. Z nimi weszło do korabia po parze (to znaczy samiec i samica) z każdego gatunku zwierząt dzikich i gospodarskich, i z każdego gatunku małych stworzeń żyjących w trawie, i z każdego gatunku ptactwa, tak jak Bóg nakazał Noemu. A drzwi korabia zawarł za nimi Jahwe. 17. Potop trwał czterdzieści dni, a wody na ziemi było tyle, że uniosła ona korab i ten płynął ponad ziemią. 18. Wody ciągle przybywa ło, ale korab bezpiecznie płynął po falach. 19. Gdy wody przybyło  jeszcze więcej, znikły pod nią wszystkie najwyższe góry świata.

20. Szczyty najwyższych gór świata znalazły się siedem metrów pod wodą. 21. A wszystkie żywe stworzenia zamieszkujące ziemię,   od ptactwa, przez zwierzęta gospodarskie i dzikie, po drobne stworzenia żyjące w trawie ‒ wyginęły. Wyginęli też wszyscy ludzie.

22. Wyginęły wszystkie żywe stworzenia, wszystko, co żyło na lądzie. 23. Bóg zgładził wszystkie żywe stworzenia, zarówno ludzi, jak i zwierzęta zamieszkujące ląd. Ostali się żywi[3] tylko Noe i ci, co byli z nim w korabiu. 24. A woda zalewała ziemię i ciągle jej przybywało przez sto pięćdziesiąt dni.


[1] Podobnie BB, Sandauer, BR, ŚP, PE, Zaremba.

[2] Podobnie PE. Dziękuję prof. M. Wojciechowskiemu za asumpt do ulepszenia tu przekładu.

[3] Podobny dodatek w NŚ2020; KJV.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Księga Rodzaju 1

  Tydzień, w którym Bóg stworzył świat 1. Na początku, gdy Bóg zaczął [1]  stwarzać niebo i ziemię, 2. na ziemi panowało pomieszanie z poplątaniem. Ciemność spowijała ocean [2], a duch Boży unosił się ponad wodami. 3. „Niechaj powstanie [3] światło” ‒ rzekł Bóg i powstało światło. 4. Bóg ujrzał,  że światło jest dobre, oddzielił więc światło od ciemności. 5. Światło nazwał dniem, a ciemność nazwał nocą. Wtedy zapadł [4]  wieczór, a po nocy wstał poranek. To była niedziela [5]. 6. I rzekł Bóg: „Niech powstanie sklepienie w toni wodnej i podzieli wodę na dwoje”. 7. I zbudował Bóg sklepienie. Tak oddzielił wodę, która była pod sklepieniem, od wody nad sklepieniem. I tak zostało. 8. Sklepienie nazwał Bóg niebem. Wtedy zapadł wieczór, a po nocy wstał poranek. To był poniedziałek. 9. I rzekł Bóg: „Niechaj woda pod niebem zbierze się w jedno miejsce i niech się ukaże ląd [6]”. I tak się stało. 10. Ląd nazwał Bóg ziemią, a zbiorniki [7] wodne na zwał morzami. I widział, że...
Czytaj więcej

Księga Rodzaju 2

  1. Tak ukończone zostały niebo i ziemia, i całe urządzenie świata. 2. Dokończył Bóg swego dzieła w piątek[1], a w sobotę odpoczął po całej pracy, którą wykonał. 3. Pobłogosławił Bóg sobotę i uznał ją za dzień świąteczny[2], bo w tym dniu odpoczął po całej pracy, którą był wykonał, stwarzając świat[3]. 4. To były pradzieje nieba i ziemi, czyli historia ich stworzenia[4]. Rajski ogród, stworzenie ludzi Gdy Jahwe, Bóg, stworzył ziemię i niebo, 5. na ziemi nie było jeszcze żadnych zarośli ani nie wyrosła jeszcze trawa, bo Bóg Jahwe nie spuścił na ziemię deszczu, i nie było też ludzi, którzy by uprawiali ziemię. 6. Tylko wyziewy dobywały się z ziemi i zwilżały ją całą z wierzchu. 7. Wtedy ulepił[5] Jahwe człowieka z garści ziemi[6], przez nos wtłoczył w jego ciało życiodajne powietrze, i tak człowiek stał się żywym stwo rzeniem. 8. Potem w Raju[7], na wschodzie, Jahwe zasadził ogród i tam osiedlił[8] człowieka, którego ulepił. 9. Na glebie ogrodu wyhodował Jahwe wszystkie piękne dr...
Czytaj więcej